بیماری پر و منقار طوطی سانان یکی از مهمترین بیماری های ویروسی شایع در طوطی سانان می باشد. علائم این بیماری به دو دسته تقسیم می شوند. دسته اول علائم مربوط به ناهنجاری های پر، نوک و ناخن که شدت آن می تواند در پرندگان مختلف متفاوت باشد. دسته دوم علائمی است که به طور ثانویه به دنبال ضعف ایمنی ایجاد شده توسط ویروس در پرنده شکل می گیرد.

متاسفانه به مانند بسیاری از بیماری های ویروسی، تا کنون درمان دارویی مطلق برای این بیماری شناخته نشده است. از طرف دیگر در موارد نادر بهبود خود به خود توسط سیستم ایمنی پرنده گزارش شده است.

سوالی که پیش می آید این است: " درصورتی که پرنده من به این بیماری مبتلا باشد، چه اقداماتی می بایست برای نگهداری پرنده مبتلا انجام داد "

• مهمترین عاملی که می بایست در نظر گرفته شود، جلوگیری از آلوده ساختن و سرایت بیماری به دیگر پرندگان است. قرنطینه پرنده و عدم مواجهه با پرندگان سالم به شدت در مورد پرندگان مبتلا به بیماری پر و منقار طوطی سانان توصیه می شود.
• با توجه به عدم وجود درمان دارویی از استفاده بیش از حد مکمل های مختلف و ویتامین ها بدون نظر پزشک متخصص پرهیز گردد.
• در پرنده های با علائم ناهنجاری پر، می بایست جای پرنده گرم باشد تا با به وجود آمدن استرس سرمایی، انرژی از پرنده گرفته نشود.
• در صورت بی حال شدن پرنده بلافاصله به پزشک متخصص اطلاع رسانی شود تا اقدامات درمانی به موقع صورت پذیرد.
• میزان پروتئین فرمول غذایی خوراک پرنده، تحت نظر پزشک متخصص بالا رود.
• از آنجا که این پرندگان توانایی پرواز ندارند و پرهای آن ها شکننده می باشد، می بایست از پرواز این پرندگان جلوگیری شود. برای مثال نشیمنگاه این پرندگان در قفس، می بایست در ارتفاع کمتری از سطح زمین قرار گیرند.
• رطوبت محیط پرنده افزایش یابد.
• پرنده به صورت منظم باید وزن شود تا محدوده وزنی پرنده در صورت تایید سلامت توسط پزشک متخصص در محدوده ثابت قرار گیرد. به دنبال پایش وزنی پرنده، هر گونه افزایش و کاهش معنی دار وزنی، می بایست برای بررسی بیشتر به اطلاع پزشک متخصص برسد.