(مشخصات یک قفس مناسب برای پرنده خانگی) {در نظر داشته باشید با توجه به گوناگونی بالا در پرندگان خانگی، ممکن است در برخی موارد مربوط به متن ذیل، تناقضاتی مربوط به گونه خاص باشد که نتوان توصیه های اشاره شده در این متن را به آن ها تأمیم داد. به همین منظور، توصیه می شود، حتما در انتخاب قفس به صورت تکمیلی از پزشک متخصص پرندگان مخصوص خود مشورت بگیرید}.

اصلا چرا قفس؟ وقتی بحث انتخاب قفس برای پرنده پیش می آید ابتدا باید دید که به راستی چرا پرنده خانگی در محیط قفس باید زندگی کند. بایستی به این نکته اشاره کرد که محیط قفس نباید به عنوان محیطی برای به اسارت گرفتن پرنده تلقی شود. آنچه در تعریف قفس بایستی لحاظ شود، تامین محیطی امن برای پرنده می باشد که احتمال خطر و آسیب رسانی در محیط پیرامون به حداقل ممکن برسد.

جنس قفس چه باشد؟ با در نظر گرفتن قفس به عنوان محیطی امن برای پرنده، نمی بایست جنس قفس از آلیاژهای مسمومیت زا برای پرنده ساخته شود. به این منظور قفس های با جنس روکش استیل و یا رنگ های کوره ای که قابلیت برداشت برای پرنده ندارند، توصیه می شوند. اهمیت جنس قفس در طوطی سانان به واسطه قابلیت جویدن آن ها دو چندان می شود. بدیهی است، قفس های مستعمل برای استفاده، نیاز به آبکاری مجدد دارند.

فضای قفس پرنده من چقدر باشد؟ تعیین یک استاندارد معین برای فضای قفس متناسب با گونه های مختلف، کار بسیار دشواری می باشد. بزرگترین قفس برای پرنده طبیعت است. به همین دلیل هر چه فراهم کردن محیط زندگی پرنده، امکان تحرک بیشتری به آن بدهد، بهتر است. بنابراین بسته به نوع گونه پرنده بزرگترین قفس ممکن را برای آن خریداری کنید .

در مورد طوطی سانان قفسی را انتخاب کنید که ارتفاع آن بیشتر از عرض آن باشد.

در مورد پرندگانی همچون گنجشک سانان فرم قفس متفاوت بوده و بهتر است، قفس پرندگان کوچک پروازی مانند قناری، فنچ و مینا علاوه بر ارتفاع مناسب، فضای مناسب برای پرواز های رفت و برگشتی داشته باشند .

فاصله میله های قفس از یکدیگر: میله های قفس باید به اندازه کافی به هم نزدیک باشند تا از گیر کردن سر پرندگان در بین آنها جلوگیری شود و از طرف دیگر، به اندازه ی کافی از هم فاصله داشته باشند تا بال ها یا پنجه های پرنده در بین آنها گیر نکند.

پرداخت در قفس: یکی از مهمترین مسائلی که معمولا در طراحی و ساخت قفس پرندگان از آن چشم پوشی می شود مسئله پرداخت قفس می باشد. به این معنی که به خصوص در محل اتصال میله ها، جوشکاری باید صاف و قفس فاقد نقاط تیز و آسیب رسان باشد. (از خریداری قفس هایی که جوشکاری آنها در کارخانه ها انجام نمیشود پرهیز کنید. مواد بکار رفته در جوشکاری قفس هایی که توسط تولیدکنندگان نامعتبر ساخته میشوند ممکن است دارای مواد سمی مانند سرب باشند).

محل نصب قفس:

• قفس را در جایی قرار دهید که پرنده بتواند فعالیت اعضای خانواده را تماشا کند ولی در میان فعالیت ها نباشد (به عبارت خودمونی قفس تو دست و پا نباشد).
• قرار دادن قفس در محل های پرتردد که برای پرنده قابل پیش بینی نباشد (مانند کنار درب) می تواند تبعات رفتاری نامناسبی به شکل پرکنی به دنبال داشته باشد.
• قفس در مکان هایی دور از حرارت یا سرمای زیاد نظیر بخاری ها ، درب های ورودی ، اجاق گاز و خنک کننده های هوا قرار بگیرد.
• گازهای خطرناک ناشی از پخت و پز در آشپزخانه (مانند گاز تفلون) باعث شده است که آشپزخانه به عنوان مکانی نامناسب برای قرار گیری قفس در نظر گرفته شود.

نحوه قرار گیری ملحقات قفس: ملحقات قفس در شرایط معمول شامل چوب نشیمنگاه، ظرف خوراک و ظرف آب می باشد. به این ملحقات می تواند مواردی همچون سنگ کف دریا، وسایل بازی، لانه و غیره نیز اضافه شوند. در هر صورت و با هر تعداد از این موارد رعایت کردن دو نکته در نحوه قرار گیری ملحقات قفس الزامی است.

• اولویت با قفس خلوت: اولویت با خلوت ترین قفس می باشد. قفس های با تراکم بالا از ملحقات، باعث افزایش ریسک آسیب پذیری پرنده در زمان استرس های غیر قابل پیش بینی ( مانند ترس از صدا) می شود.
• عدم مواجهه پرنده با فضله: نحوه آرایش قفس باید به گونه ای باشد که پرنده حداقل تماس با فضله خود را داشته باشد. به این منظور قفس هایی که آرایش پله ای دارند، مناسب نمی باشند. برای مثال ظرف غذای پرندگان را در ارتفاع بالا و موازی با نشیمنگاه قرار دهید تا احتمال آلوده شدن آنها توسط فضولات پرنده کاهش یابد. ظرف خوراک پرنده به هیچ وجه در کف قفس قرار نگیرد.